Vampir Alımları

Sihir dünyasının kanlı üyeleri olan vampirlerin arasına katılmakta fena bir fikir değil, öyle değil mi? O zaman, aşağıdaki formu doldurun bakalım.

Kod:: [size=11][b]Karakterin Tam Adı:[/b]
[b]Daha Önce Vampir Karakter İle Deneyiminiz(varsa süre):[/b]
[b]Günlük Aktiflik Süresi: [/b]
[b]Neden Vampirizm?:[/b]
[b]Örnek Rol Oyunu(yeni dönüştürülmüş bir vampirin ilk avını yaptıktan sonrasına kadar olanları anlatan):[/b][/size]

Karakterin Tam Adı: Nina Forbes
Daha Önce Vampir Karakter İle Deneyiminiz(varsa süre): Daha önceki bir rp sitesinde, toplam 6 ay
Günlük Aktiflik Süresi: 3-4 saat
Örnek Rol Oyunu(yeni dönüştürülmüş bir vampirin ilk avını yaptıktan sonrasına kadar olanları anlatan):

Spoiler:

Onaylandı, rütbeniz veriliyor.

◊ Raymond Lawrence
◊ Çok oldu sayamam ama her sitede mutlaka bir tane vampir karakterim oluyor.
◊ Ne kadar gerekirse gününe göre değişir.

' Kalk bakalım! '
Tenime vuran rüzgarı hissedebiliyordum. Gözlerimi açmak isterken içime dolan acıyla bir an inledim. İnlememle beraber duyduğum ses benim boğazımdan geliyordu. Bir an hislerime yenik düşerek hırlama sesimi arttırdım. Boğazım yanıyordu. Neredeydim? Mavi gözlerimi açtığımda önüme düşen bir tutam siyah saçı üfleyerek geriye savurdum. Bedenim soğuk zeminde yatıyordu. Gözlerimin önünde duran bir çift ayağa baktım. Neden buradaydılar? Ayakların sahibi önüme doğru eğilerek gülümsedi. Kızın tatlı tavırları bana hiç hoş gelmiyordu. Boğazımdaki yanma hissi dışında hiçbir şey düşünemiyordum. Lysender neredeydi? Ruhumun içinde onu hissedemiyordum; ama aslında kendi ruhumu bile hissedemiyordum. Tek hissedebildiğim kan isteğiydi. Ellerimi soğuk zemine dayıyarak doğruldum. Kaslarım eskiden olduğundan daha güçlü ve daha çevikti. Bana neler olmuştu. Bir anda gözlerim köşede duran asama kaydı. Ona uzandığımda kız hızla önüme geçerek ellerini iki yana salladı. Yukarı kıvrımlanmış dudakları aralanarak ' Artık onu kullanamazsın. Benimle gel. ' diye buyurdu. Neler olduğunu anlamaya çalışırken etrafa göz attım. Karanlık bir odaydı. Yerde su bitikintisi vardı. Duvarın köşesinde bozulmuş musluk hala suları yere damlatıyordu. Musluğun biraz ilerisinde asam duruyordu. Oda ufak penceresiyle bir mahsene benziyordu. Peki, benim burda işim ne? Kız daha fazla dayanamayarak koluma girdi. Ufak kollarını kaslı kollarımda bir anda kırabileceğimi düşündüm; ama sonra kızın beton gibi soğuk ve sert teninin hissedince bundan vazgeçtim. Beni mahsenden dışarı sürüklerken hiç zorlanmıyordu. Sanki çocuk oyuncağıymış gibi koca bedenimi sürüklüyordu. Ona uymaktan başka çarem yoktu.

Mahsenden çıktığımızda yukarı doğru dik merdivenler vardı. Merdivenleri tahmin bile edemeyeceğim bir hızla çıktım. Sona ulaştığımızda bizi bekleyen on tane kız gördüm. Bunca kızın arasında ne aradığımı merak edecek vakit bulamadan kokularını aldım. Taze kanlarının kokuları bütün odaya yayılmıştı. Burun deliklerime dolan bu koku bütün bedenimi sardı. Gözlerim tahmin edilemez bir hal aldı. Mavi gözbebeklerim büyürken etrafı kırmızılaştı ve ne oldumu şaşırarak saniyesinde bir kızın üzerine atladım. Diğerleri bundan korkmak yerine eğlenmiş gibi gülüşüyorlardı. Dayanamadım. Dişlerim boynundan içeri girerken derisinin yıltılmasını hissedebiliyordum. Duramadım. Kız için artık her şey bitmişti. Çok kısa bir sürede bedeninde bulunan bütün kanı kaybetmişti. Ağlayamıyordum; ama gözlerimin kurluğu üzülmediğim anlamına gelmiyordu. İçime açlık hissiyle beraber derin bir üzgü de yerleşmişti. Artık ruhu olmayan bir hayat çalıcıya dönüşmüştüm.

Not : Kabul edilirse açacağım.

Onaylandı, karakteri açıp bana ulaştığınız takdirde rütbeniz verilecektir.

Kontum rütbem. Karakterim açıldı. ^^

Karakterin Tam Adı: José Ruiz Relevé
Daha Önce Vampir Karakter İle Deneyiminiz(varsa süre): 5 ay
[b]Günlük Aktiflik Süresi: Yeterince
Örnek Rol Oyunu(yeni dönüştürülmüş bir vampirin ilk avını yaptıktan sonrasına kadar olanları anlatan):

Spoiler:

- Charmine Rutherford
- İlk defa ciddi bir şekilde vampir karakter oynatacağım. Karakterlerim genelde öğrenci olur.
- 3 ile 5 saat arasında değişebiliyor.

Spoiler:

Üzgünüm lakin rol oyununuz istenilen düzeyin altında olmasından dolayı başvurunuz reddedilmiştir.

Affedersiniz benim Role oyunumda mı geçerli?

Özür diliriyorum, başvurunuz kabul edilmiştir. Rütbeniz veriliyor.

Vampir Kayıt tarihi : 01/11/10 Mesaj Sayısı : 21 Mücadele Tarafı : vampir

Karakterin Tam Adı:Aleksandre Lucien Chapell

Daha Önce Vampir Karakter İle Deneyiminiz(varsa süre):Yaklaşık 2 yıl

Günlük Aktiflik Süresi:Vize dönemlerimde azalır belki ama günde en az 2 saat olurum

Örnek Rol Oyunu(yeni dönüştürülmüş bir vampirin ilk avını yaptıktan sonrasına kadar olanları anlatan) :

Elindeki meşaleyi havaya kaldıran rahip haykırırcasına bir sesle bağırarak söylevine başlamıştı. Meşalenin ateşleri karanlıkta kötücül bir parlaklıkla dalgalanıyordu. Kalabalık gurup karşılarındaki dağın ürkütücü görüntüsü ve rüzgârın ürkütücü melodisi ile olan korkusuyla savaşıyordu. Rahip korkudan açıkça titreyen birkaçına döndü hiddetle. “Siz! Tanrının bizimle olduğuna inanmıyor musunuz? Öyleyse bu korku niye? Teslim olacaksınız… Onları yenmenin tek yolu budur. İnsani bedeninizin zaaflarını unutun. İzleyin şimdi beni.” Kalabalık rahibin etrafına toplarken rahip önündeki odunları alevlendirdi odunların üzerine taşlar yerleştirdi ve taşlar akkor hale geldiğinde onların üzerinden geçip gitti. İnanılmazdı ama sadece yürümüştü. “İşte Kutsal Babamızın gücü budur!” Sözlerini meşaleyi kaldırarak vurguladı. Sonra da sıkı bir eğitime başladılar. Öylesine yorucu bir çalışma sürdürüyorlardı ki sonunda bir kişi dayanamayıp ölmüş bunun korkusuyla da birkaç kişi görevden ayrılıp aforoz edilmişti. Çılgın rahibin etrafındaki o kalabalık giderek azalıyor ama aynı ölçüde elitleşiyordu. Artık korku bilmiyorlardı. Ölümden korkmuyorlardı. Kutsal babalarının vaadi olan cennet için her şeye hazırlardı. Sonunda savaş için hazırdılar. Yine karanlık bir gecede rüzgârın melodisini dinleyerek yola koyuldular. On yiğit karanlığa kamufle olarak gizli gizli tırmanmaya başlamışlardı. Yolları gördükleri tüm eğitimden daha zorluydu. Ne büyücüler gibi çomaklarla numaralar çevirebiliyorlardı ne de vampirler gibi ölümsüzlerdi. Ama kalplerinden aldıkları güçle dayanacaklardı. Öyle ki bu dirençleri vampir kontunun ilgisini de çekecekti.

Lucien gurubun lideriydi çünkü guruptaki herkesten daha çabuk sivrilmişti. Ancak onu kızgın taşların üzerinde yürüten günlerce açlığa dayandıran şey Katoliklerin o körü körüne inançları değildi. Öldürmeye ve kan dökmeye meraklı vampirlerden tek farkı insan olması olan manyaklardan da değildi. Onu burada tutan varlığına güç veren tek şey vardı. Aşk… Sevgilisi bir vampir tarafından kandırılmış ve dönör yapılmıştı. Saf bir aşkla vampire bağlanıp bir gece kendisini terk etmişti. Nereye gittiğini öğrendiğinde şok olmuştu. Sevdiği kadına ulaşamadığı için de vampire ulaşıp onu öldürmeye karar vermişti. Böylece o deli rahibin hayalindeki elit grubun lideri olmuştu. Gruptakilerin çoğu artık canından can bildiği dostlarıydı. Günlerce süren savaşlarda omuz omuza bir mağaradan diğerine geçtiler. İlk ele geçirdikleri mağarada tam on vampiri öldürmüşlerdi. O mağara artık onların meskenleri olmuştu. Tıpkı vampirler gibi geceleri ortaya çıkıyor ve lanet mağaralarından dışarı çıkacakları sırada onları avlıyorlardı. Savaşlar elbette zorluydu. Günler birbirini kovalarken en sonunda gruptan sadece beş kişi kalmışlardı. Ama ona, zirveye çok yaklaşmışlardı. Öyle ki en tepede vampirler tarafından korunan mağarasında kimisi dönüşmüş kimisi ise sadece beslenmek için kullanılan kadınlarla alem yapan Kont artık başını mağarasından çıkarıp planlar kurmaya başlamıştı. Haklarında olan her şeyi gizlice araştırmış ve sonunda Lucien’in kim olduğunu öğrenmişti. Hala dönör olarak kullandığı güzeller güzeli Bertha’nın zavallı aşığı olduğunu ilk duyduğunda beyninde kusursuz bir plan şekillenmişti bile…

Her geçen gün vampirler azalıyordu ve Lucien kendini artık zaferin sarhoşluğuna bırakmış en büyük payın peşindeydi. Artık sevgilisine kavuşma günü çok yakındı. Dostlarına dönerek bunu müjdeledi, tabi uygun şekilde. “Gördüğünüz gibi artık gücümüzü tanıdılar ve ondan saklanıyorlar. Artık bu zayıf iblislerle uğraşmayı bırakıp lanetli oluşumun liderini avlama günümüz geldi. Bu gece dönüyoruz. Dinlenelim. Yarın büyük gün olacak.” Diğerleri itiraz edecek oldular çünkü onları göndüren rahibe ettikleri yeminde hergün gün doğumuna kadar savaşacakları da vardı. Ancak günlerdir tek yaptıkları her gün gün doğumuna kadar dolaşmaktı. Bu gerçekle yorgunluklarını hatırlayıp insanlığın zayıflığına düştüler ve mağaralarına çekilip uykuya daldılar. Ertesi günün akşamı Lucien gözlerini açtı ve kıvrıldığı yerden kalkıp hareketlendi. Kendisini her zamankinden oldukça farklı hissediyordu. Daha güçlü, daha zindeydi. Gözleri eskisinden daha iyi görüyordu sanki. Kim bilir belki de bir ilahi güç gece gelip onları kutsamıştı. Dostlarının hala uyuyor olduğunu görünce şaşırdı. “Haydi, sizi uyuşuklar. Bir günlük tavizle rahibin sözlerini unuttunuz mu? Bugün büyük gün! Kalkın. Ben kime…” Sözleri bir yutkunmayla bölündü. Dostlarının hepsi öldürülmüştü. Kanlarının kimi hala yerlerdeki oyukları dolduruyordu. Gözlerine biriken yaşları silmeye çalışarak onlara yaklaştı. Sonra bir an kan gölcüklerinden birinde kendi yüzünü gördü. Yüzü eskisinden daha beyazdı ve dişleri sivrilmişti. Vampir tek hayatta bıraktığı kişiyi dönüştürmüştü. Duvarda ise kanlarla bir yazı yazılmıştı.

“Bana Gel Oyuncak…”

Öfkeyle bir yemin daha etti. Vampire kendisine bu gücü verdiğine pişman edecekti. Ucunda ölüm bile onu öldürecekti. Ayrıca onun gibi olmayacak sadece hayvanlarla beslenecekti. Buna günlerce dayandı ama her geçen gün açlığı büyüyor ve insan etine olan hasreti artıyordu. Sonunda bir gün en tepedeki ine ulaştı. Her şey bitecek sanıyordu… Oysa kurulmuş tuzaktan habersizdi. Zayıf sarı ışık eşyaların üstüne belli belirsiz vuruyor, belli kısımlar vuran ışıkla aydınlanırken, çoğu kısmı karanlıkta kalıyordu. Vampir işte bu karanlık noktalarda dolaşıyordu. Lucien’in hassaslaşan gözleri ışığın alanına girdiğinde yerini buluyordu ama beslenmediği için onun kadar hızlı değildi ve oraya vardığında çoktan yer değiştirmiş oluyordu. Vampir onu sanki bir tuzağa doğru götürür gibi sürekli kaçıyor ve düz bir hatta ilerliyordu. Bunun bir tuzak olduğunu anlamak için zeki olmak gerekmezdi. Ancak umursamıyordu artık. Daha kötü ne olabilirdi ki? Belki hatalı mamulünü yoketmek isteyecekti ki bunu içten içe istiyordu zaten. Lanet herifin aklından geçenlerden habersizdi oysa. Vampir bugün birini öldürecekti evet ama bu şampiyonu Aleksandre değildi. Tahmin ettiği gibi vampir onu tuzağa düşürmüştü. Bulunduğu odanın yanında küçük bir odaya girmiş ve kaybolmuştu. Arkasından kapı kilitlendiğinde saldırı için hazırlandı. Gaz lambasının ışığı artık yoktu. Sadece pencereden görünen dolunayın ışığı vardı aydınlatan. Vampirin kokusunu ararken burnuna başka bir koku geldi. Tatlı ve cezbedici bir kokuydu bu. Kan kokusu… Sonrası hakkında tek hatırladığı aynada gördüğü haliydi. Tırnakları ve dişleri uzamış çökmüş gözleri şeytani bir hale dönüşmüştü. Kendisini durdurmaya çalıştı ancak buna gücü yoktu. Anın sarhoşluğu ile her şey kararmış ve uyandığında korkunç görüntü ile karşılaşmıştı. Sevgilisi Berha’nın parçalanmış boynu ve korku dolu gözleriyle… O görüntü ondan sonra Lucien’i bir daha terk etmemişti. Sonradan adının Lestat olduğunu öğrendiği vampir kendisini hizmetkâr olarak almıştı. Gidecek bir yeri olmadığı için teklifi kabul etmekten başka şansı olmamıştı. Onun emirleri doğrultusunda tekrar ve tekrar öldürmüştü. Zamanla bundan zevk bile almaya başlamıştı ama bir sorun vardı. Geceleri gözlerinin önünde ilk cinayeti olan Bertha ve diğer masum mugglelar o korkunç halleriyle ona bakıyorlardı. Her gün o görüntülere yenisi ekleniyor ve Lucien giderek daha dengesizleşiyordu. İlk önce bunun Lestat’ın oyunu olduğunu sanmış ve bir gece uyurken onu kazıkla öldürmüştü. Ancak olan tek şey o lanet herifin de görüntülere eklenmesiydi. Bu olaydan sonra anlamıştı ki bunu durduramazdı. Öldürdüğü bedenlerin ruhlarını da kendi içine hapsediyordu sonsuza dek. O halde onlara istediği görüntüyü verecekti. Lestat’tan hipnoz konusunda öğrendiklerinin de yardımıyla ortaya gülümseyen cesetler çıkmıştı.

Başvurunuz onaylanmıştır. Rütbeniz veriliyor.

Karakterin Tam Adı: Icarus Vidor.
Daha Önce Vampir Karakter İle Deneyiminiz: Bir buçuk sene kadar.
Günlük Aktiflik Süresi: Belli olmuyor fakat girdiğimde en az 4 saat.
Örnek Rol Oyunu:

Spoiler:

Başvurunuz onaylandı. rütbeniz veriliyor.

Karakterin Tam Adı: Trillian McCanie
Daha Önce Vampir Karakter İle Deneyiminiz(varsa süre): Ciddi ciddi ilk vampir karakterim olacak ama daha önce üç ay kullandığım ve rp yaptığım vampir karakterim vardı.
Günlük Aktiflik Süresi: Hafta içi üç dört hafta sonu beş altı saat.
Örnek Rol Oyunu(yeni dönüştürülmüş bir vampirin ilk avını yaptıktan sonrasına kadar olanları anlatan):

Spoiler:

Rp yazım tekniğinizde bir sorun bulunmamasına karşın kendi belirttiğiniz üzere belirli bir kurgu ve işleyiş yok. Ayrıca çok hızlı bir şekilde herşeyin gelişmesi insana rp nin aceleyle yazıldığı hissini uyandırıyor. Üzgünüm lâkin rp nizin şu haliyle rütbenizi veremeyeceğim.

Yarın yeni bir rp bırakabilir miyim?

Bir hakkınız daha bulunuyor. Söylediğim önerilere uyarak yeni bir rp bıraktığınız takdirde başvurunuz bir kez daha gözden geçirilecektir.

Trillian, başvurunuz ikinci ve son kez reddedilmiştir.

» Üye Alımları
» Sanatçı Alımları
» Ek Karakter Alımları
» Sihir Basını Alımları
» Profesör Alımları