Nedensiz Tatil

&

Freja FEODORA & Daniel GALADHRIM

Okul bitti biteli kendisini kitap okumaya adamıştı. Normalde kitaplara karşı soğuk bir tutum içerisinde olan çocuğun kitap okuması bile mucizeyken üstüne üstlük çok fazla okuyordu. Sly özelliğini kaybetmiyordu tabi ki. Kitap okudu diye Rav olmayacaktı. Hala sinsi ve bencildi ama can sıkıntısından mıdır nedendir bilinmez bir kitap okuma hevesi almış başını gidiyordu. Kitap kurdu diye bir deyim vardır ya aynen öyleydi. Arkadaşları olsa özleyecek bir şeyi olurdu en azından ama sahip olduğu arkadaş sayısı bir elin parmağını geçmezdi. Sıkıntısını geçirmek için bir şeyler yapmak istiyordu ama bir türlü ne yapmak istediğine karar veremiyordu. Yine yatağında uzanıp kitap okumaya karar vermişti. Raflığa baktı ve bir kitap serisinden üçüncüsünü seçti. Aslında kitap sayfalarının kokusu çok hoşuna gitmişti. Ciddi anlamda bu işi sevmeye başlamıştı. Ayıraçın olduğu kısma geldiğinde kitabın bitmesine pek bir şey kalmadığını farketti ve heyecanla okumaya başladı. Ne de olsa sırada serinin dördüncü kitabı raftaki yerinde bekliyordu. Kitabın konusuna kendisini kaptırmıştı ki titreşim sesiyle rahatsız oldu. Okumayı yarıda kesecek değildi önce kitabı bitirmesi gerekiyordu. Biraz daha tempolu bir biçimde okumaya devam etti. Kitabı bitirdiğinde yüzündeki ifadeden tatmin olduğu belli oluyordu. Parmak uçlarının üzerinde durarak kitabı raftaki yerine koydu ve telefonuna baktı. Mesaj kızıl cadıdan gelmişti. Romada değil miydi o bizim çocuk nereden aklına gelmişti ki. Mesajı açtığında ise Romaya davet edildiğini gördü. Okurken yüzünde tebessüm oluşmuştu. Sıkıntı bitecekti nihayet. Ufak bir telefon konuşmasıyla ilk uçağa bilet ayarladı ve evden ayrıldı. Hesap vermesi gereken bir ailesi yoktu. Yetimhanede büyümüştü ve öz ailesinden kalan mirasla hayatı değişmişti tabi ki. Artık kendi ayakları üzerinde durabilen genç bir büyücüydü. Uçak havalandığında ise çantasından dördüncü kitabı çıkarıp okumaya başladı.

Romaya varış.

Kitabı okurken gözleri kapanmış derin bir uykuya dalmıştı. Kitap sıkıcı mıydı yoksa uçakla seyahat etmek yorucu muydu bilinmez uçağın iniş yaptığı sırada sarsılmasından dolayı uykusundan ayrılmıştı. Uçağın camından dışarıya baktığında uçağın neden iniş yaptığı anlaşılıyordu. Tüm ihtişamıyla Roma karşısındaydı. Daha önce burada hiç bulunmamıştı ve gezilecek çok yeri olduğunu biliyordu. Gezmek kolaydı fakat işin kötü yanı daha kalacak yerinin bile olmadığını farketti. Yanındaki yolcunun kalkmasıyla birlikte o da zaman kaybetmeden yerinden kalktı ve çıkış kapısına doğru yol aldı. Hava pek güneşli sayılmazdı. Tatlı bir esinti vardı o kadar. Rüzgar insanın suratına tokat atmaktan ziyade okşuyordu. Telefonunu eline aldı ve gelen kutusuna tekrar göz attı. Cadını mesajını aradı gözleri, buluşma yerinin neresi olduğuna bakacaktı. Mesajı bulduğunda Trevi Çeşmesi diye bir yerde buluşacaklarını gördü. İtalyancası yoktu birilerine soramazdı. Telefonuna sarılıp Freja'ya telefon etti ve adresi öğrendi. Kitabı çantasına koyup fermuarı çekti ve çantasını sırtına attığı gibi adrese doğru ilerledi. İşte Trevis Çeşmesi oradaydı. Zaten kalabalık bir mekandı. Bizim cadının saçları hemen belli oluyordu o kalabalığın içinde ama çocuğa doğru bakmıyordu. Bunu fırsat bilip kızın arkasından gizlice yaklaştı ve kızın gözlerini kapatarak meşhur soruyu sordu.

"Bil bakalım ben kimim."

Birkaç saat sonra –

‘‘ Daniel, iyi ki geldin. ’’

‘‘ Nasılsın bakalım, yolculuk nasıl geçti? ’’

‘‘ Roma’yı dağıtmaya hazır mısın benimle beraber? Zaten bana hayır diyemezsin. ’’

Kızın boynuna atlamasından sonra haliyle sarsılmıştı. Dengesini kaybedip kızla beraber düşmesine ramak kalmıştı ama son anda durumu kurtardı. Evet, o da özlemişti. Kitaplardan daha eğlenceli şeyler olduğunu hatırlamasına yetmişti. En azından bunlar cevap veriyordu. Kitap okurken bazen salak gibi hissettiği de olmuyor değildi hani. Kızın üstünde siyah bir bluz vardı. Cenazeye gelmiş gibi bir hava estiriyordu. Belki de amacı havada bulunan ısıyı üzerine çekmekti kim bilir. Zaten havada güneş yok sayılırdı. Olanı da bana gelsin mantığı olabilirdi. Ne bencilce bir düşünce hiç yakışmıyordu genç cadıya. Güzel görünüyordu onu tartışmaya bile lüzum yoktu. Belki de Roma'nın en güzel kızı karşısındaydı. Omzuna kadar dökülen kızıl saçları ve tapılası yüzüyle bütün İtalyanları baştan çıkarabilirdi. En azından büyücü, onda böyle bir potansiye olduğuna inanıyordu. Kızın koluna girip yürümeye başlamasıyla şaşırmıştı. Birkaç dakika dinlenmek istiyordu. Hoş bu kalabalıkta da ne güzel dinlenilirdi ya. Oldu olası kalabalık ortamlardan nefret ederdi. Sakin ortamların tadı hiçbir şeyde yoktu gerçekten. "Yangından mal mı kaçırıyorsun kızım iki dakika soluklanayım izin verde." Haklıydı. Acelesi yoktu artık Roma da idi ve kolay kolay geri dönmez diye düşünüyordu. Freja'yı da yanına alarak oturacak bir yer buldu ve kendisini yere bırakıverdi.

Onlarca belki de yüzlerce insanın resmen onların üzerinden geçmesi de ayrı hoştu. Asasını çıkarıp Avada yapabilirdi. Üşenmeden tek tek hepsine hemde ama yanındaki kız onu engelliyordu. Ağızlarının tadını bozmak ve tatili bir kabusa çevirmek istemiyordu. "Evet, şimdi nereye gidiyorsak gidebiliriz tatlım."

Ah Freja, Daniel bile yanındayken mi?

‘‘ Aslında nereye gideceğimizden pek emin değilim desem? ’’

‘‘ Tanrım, geleli bir hafta oldu. Aslında gereğinden fazla öğrendim burayı. Roma beni büyülemeye de yetti. Önce biraz etrafı gezelim, sonra senin istediğin yerleri işgal edelim ne dersin? ’’

Yanıdaki kızın biriyle bakıştığını hissedebilecek kadar uzun zaman geçirmişti onunla. Ona bakmasa bile neler yaptığını hissedebiliyordu. Gezmek kulağa hoş geliyordu ama önce çantasını, eşyalarını bir yere bırakması gerekiyordu. Bu şekilde bu kadar kalabalığın arasına girmeyecekti tabi ki. "Gezmek güzel fikir yalnız şunları bir yere bırakmam gerekiyor." Nereye bırakabileceğini kendi kafasında çözümlüyordu. Freja'nın kaldığı otelde bir oda kiralayıp oraya bırakabilirdi. Kızı kolundan çekmesiyle beraber otele doğru yürümeye başladılar. Çocukla olan bakışmalarının bir yerde son bulması gerekiyordu. Bunu yapan da şüphesiz Daniel olmalıydı, oldu. İnsanların arasından geçerek ilerliyorlardı. Freja'yla konuşmaya dalmıştı. Tatilde neler yaptın tarzı şeyler konuşuyorlardı. Otel silüet olarak gözüküyordu. Freja bulunduğu yerde beklerken çocuk resepsiyona doğru gitti ve masanın üzerindeki zile bastı. Bir süre sonra ses gelmeyince tekrar bastı. Gelen resepsiyon görevlisi güler bir yüzle karşılık veriyordu. Freja'nın odasının yanında bir oda aldı ve hem odasını görmek için hem de eşyalarını yerleştirmek için yukarıya çıktı. Oda gayet güzeldi. Kileri bile vardı. İçmeyi çok seven bu genç için bahşedilmiş güzel bir odaydı. Çantasını yatağın üzerine atıp koşar adımlarla dışarıya çıktı. Kızı daha fazla bekletmek istemiyordu. Freja'nın yanına varana kadar nefes nefese kalmıştı. "Biraz soluklanayım gidiyoruz." kızın dudaklarını aralamasına bile fırsat vermeden "Odada kiler vardı. İçkileri görünce canım çok fazla alkol çekti. Gidip bir yerlerde içsek nasıl olur?"

‘‘ So baby talk to me like lovers do. Walk with me like lovers do. Talk to me like lovers do. ’’

‘‘ İşte budur! Aklımdan geçenleri okuyabilen tek büyücü sensin! Bunun şerefine gideceğimiz yere kadar en sevdiğin şarkıları dinletmek benim için bir şereftir. ’’

‘‘ Hadi ama, tak şunu. Sonra da içmeye gidelim! ’’